"Oo na ikaw na ang perpekto!!!!!"

Sa bawat taong dumadaan sa harap mo. Gaano kadalas lumalabas ang mga kritisismo sa iyong bibig? Gaano kabilis ang iyong mga mata na tila scanner sa pagtitig mula ulo hanggang paa ng mga natatanaw?
Salita, lakad, pananamit at kung anu-ano pang kilos.
Mga pisikal na aspeto ng tao ang kadalasang nagiging tema ng mga usapin.
At mula sa panlabas na anyo kahit hindi naman na tunay na kilala ang tinitingnan, hindi mabilang na kritisismo ang maririnig.

Meron nga na papuri ngunit kakambal pa rin nito ang simpleng pang-lalait.
Nasabi o narinig mo na ba ang mga linyang: " Oo ang ganda niya, pero mukhang utak langaw", o kaya naman: "pare ang seksi niya, pra siyang hipon katawan lang ang may K!", o dili naman kya, "Ang puti naman nyan, siguro bading."
Ilan lang yan sa mga salitang kumakawala sa bibig dahil sa mga nkikita ng mga mata.

Pero bakit nga ba hilig ng nkararami na pumuna sa mga kamalian o kakulangan ng ibang tao? Bakit kadalasan sa dinami rami ng pwedeng masabi, yung negatibo pa ang mga napapansin? Ito ba ay dahil sa karapatan ng bawat isa na magsalita at maglahad ng opinyon o baka naman nais lang makadama ng pagkalamang ng iba, isang hakbang na mas nakaka angat sa iba?

Madalas gawin gayung hindi naman kilala ang pinagmamasdan at lalong hindi naman ang masaklap na opinyon ukol sa kaniyang katauhan.

Alin man sa dalawa ang rason o wala man sa dalawa ang dahilan nrarapat na ilugar ang mga salitang binabanggit at piliin ang mga maganda ng ikaw ang pinaguusapan kaysa naman ikaw ang ngsasalita pero wala namang katuturan...

-Lanie Viloria